- διάστικτος
- -η, -ογεμάτος με στίγματα: Το πρόσωπο του παιδιού ήταν διάστικτο με μπογιά.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
διάστικτος — η, ο [διαστίζω] κατάστικτος, παρδαλός … Dictionary of Greek
διαπάσσω — και διαπάττω (Α) [πάσσω] 1. ραντίζω, πασπαλίζω 2. αλατίζω, καρυκεύω 3. παθ. είμαι διάστικτος, φέρω στίγματα … Dictionary of Greek
κατάστικτος — η, ο (AM κατάστικτος, ον) [καταστίζω] 1. γεμάτος στίγματα, καλυμμένος με στιγμές, με σημάδια, διάστικτος 2. ποικιλόχρωμος, παρδαλός 3. υπερβολικά στολισμένος, καταστολισμένος αρχ. 1. αυτός που έχει το σώμα ή το πρόσωπό του κατάστικτο, γεμάτο από… … Dictionary of Greek
στικτός — ή, ό / στικτός, ή, όν, ΝΜΑ [στίζω] 1. αυτός που είναι γεμάτος στίγματα ή κηλίδες, στιγματισμένος («στικτοὶ βραχίονες», Ανθ.Παλ.) 2. διάστικτος, κατάστικτος 3. αυτός που γίνεται με στίξη, με κέντημα (α. «στικτή γραμμή» γραμμή που σχηματίζεται με… … Dictionary of Greek
φακωτός — ή, ό / φακωτός, ή, όν, ΝΑ όμοιος με φακό, φακοειδής νεοελλ. (για ύφασμα) διάστικτος ή υφασμένος με φακοειδείς προεξοχές. [ΕΤΥΜΟΛ. < φακός + κατάλ. ωτός (πρβλ. οδοντ ωτός)] … Dictionary of Greek
ψαρός — (I) ή, ό / ψαρός, ά, όν, ΝΜΑ, και τ. θηλ. ψαριά Ν [ψάρ] (κυρίως για ζώα) αυτός που έχει γκρίζο τρίχωμα νεοελλ. 1. (για πρόσ.) αυτός που έχει αρχίσει να ασπρίζει, γκριζομάλλης 2. (στον Ερωτόκρ.) (για άλογο) ταχύς αρχ. 1. διάστικτος, κατάστικτος 2 … Dictionary of Greek